Wie was jij als kind op het voetbalveld? Je legde op een plein wat jasjes neer die als doelpalen fungeerden en formeerde twee teams. Vervolgens riep je ‘ik ben Johan Neeskens’ of ‘ik ben Maradona!’ en volgde de wedstrijd. Nu bestaan er Cruijff-courts waar kinderen in de huid van hun helden kruipen. Veel verandert dus, maar veel ook niet. Wie weet herken je ook deze typische staaltjes doorlopende voetbalnostalgie.
De voetbalpool
Een voetbalpool opzetten, dat werd onder vrienden en bij bedrijven veelvuldig gedaan in vroeger tijden. En dan niet een poule des doods, maar zogezegd een ‘poeltje’. Het was een kleinschalige vorm van gokken op wedstrijden, waarbij iedereen een knaak of vijf gulden inlegde. Je kon ook bij de sigarenzaak een papiertje invullen om hogere bedragen te winnen, tegenwoordig vindt gokken op wedstrijden veel online plaats. De kick van een gokje wagen zal altijd wel blijven bestaan, ook buiten het voetbal, en je hoeft daarvoor niet naar de sigarenzaak of het casino. Op https://onlinecasinokix.com/ staan de allerbeste en meest betrouwbare online casino’s op een rijtje.
Discussie op het werk
In een voetbaldiscussie belanden. Het overkomt je op elke werkvloer, waar een soort mini-Studio Voetbal ontstaat, met de nodige cliché’s en soms een live demonstratie van een duel, hakje of zelfs omhaal. Plaats van handeling is bij voorkeur het koffie- dan wel kopieerapparaat en werkzaamheden liggen lange tijd stil omdat voetbal voor veel fans nu eenmaal belangrijker is dan een deadline. Een enkele keer komt er een collega tussenbeide die daarover begint en wel wat bijgespijkerd kan worden over het spelletje.
Kantinepraat
Voor (amateur)voetballers is het niet meer dan logisch dat in de zelden idyllisch ingerichte voetbalkantine hele zondagmiddagen worden doorgebracht. Een gespreksleider à la Wilfred Genee ontbreekt hierbij, al heeft hij wel zijn invloed op het aanbod aan snacks. De wedstrijd moet hoe dan ook besproken worden en een aantal drankjes en hapjes verder wordt de rest van het leven erbij gehaald. In de vorige eeuw ontstond er in de namiddag een rij voor de telefoon achter de bar: er werd door deze en gene naar huis gebeld om zich af te melden voor het avondeten, omdat de evaluatie zich elders – lees de kroeg – voortzette.
Wandeling naar het stadion
Sommige dingen wil je niet eens moderniseren. Voetbal International-columnist Nico Dijkshoorn, nostalgicus bij uitstek, beschrijft de wandeling naar een stadion als één van de mooiste dingen die er zijn. Naar een stadion rij je niet, fiets je niet, je loopt. Bij voorkeur is het een avondwandeling van een kwartier of langer en kom je met elke meter meer in de voetbalsfeer. Je ziet de lichtmasten en het ultieme genot is daar wanneer je het gras ziet liggen.
Bijnamen verzinnen
Een tijdloze gewoonte. Het liefst worden namen afgekort tot Steek, Bassie of Nous. De voetbalwereld zal altijd blijven grossieren in bijnamen, of de speler in kwestie het daar nu mee eens is of niet. Zo nu en dan ontstaan er absolute juweeltjes. Zie maar eens of je de echte spelers achter deze pseudoniemen kunt opnoemen.
<
